حدیث آشنايى با همه زبانها

ابو بصير: به امام كاظم عليه‏السلام عرض كردم: فدايت گردم، امام چگونه شناخته مى‏شود؟ فرمود: با ويژگى‏هايى. نخستين آنها اين است كه پيشتر در موردى از پدر او اشاره‏اى به او شده تا همين اشاره بر مردم، حجّت باشد، از او مى‏پرسند و او پاسخ مى‏دهد و اگر در موردى خاموشى ورزند او سخن مى‏آغازد (و پاسخ سؤالى را كه در ذهن داشته‏اند مى‏دهد) و خبر از فردا مى‏دهد و با مردم با هر زبانى سخن مى‏گويد. سپس به من فرمود: اى ابا محمّد! پيش از آن كه بلند شوى نشانه‏اى را به آگاهى تو مى‏رسانم. طولى نكشيد كه مردى از اهالى خراسان بر ما وارد شد. او با امام با زبان عربى سخن گفت و امام به فارسى پاسخ او را داد. مرد خراسانى به امام عرض كرد: قربانت گردم، به خدا سوگند، آن چه مانع از اين شد كه با تو به زبان خراسانى سخن بگويم اين بود كه گمان مى‏كردم تو زبان خراسانى را نيكو نمى‏دانى. امام عليه‏السلامفرمود: سبحان اللّه‏! اگر من نمى‏توانستم به خوبى پاسخ تو را دهم ديگر فضل من بر تو در چه بود؟ سپس به من فرمود: اى ابا محمّد! سخن هيچ يك از مردم، يا پرنده يا چرنده و نه هيچ جاندارى بر امام پوشيده نيست. هر كه اين ويژگى‏ها را نداشته باشد امام نيست.