حدیث آموزش پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله

امام على عليه‏السلام : در پاسخ به يكى از اصحابش كه عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! خداوند به تو علم غيب عطا فرموده، خنده‏اى كرد و به او كه از قبيله كلب بود فرمود: اى مرد كلبى! آن چه گفتم علم غيب نيست بلكه تعلّم و آموختنى است از صاحب علم و دانش و علم غيب منحصر است به دانستن وقت قيامت و آن چه خداوند سبحان‏درگفتارش شمرده است: «خداست‏كه مى‏داند قيامت چه وقت مى‏آيد. اوست كه باران مى‏باراند و از آن چه در رحمهاست آگاه است و هيچ كس نمى‏داندفردا چه‏چيز به دست‏خواهدآورد وكسى‏نمى‏داند در كدام زمين‏خواهد مرد» . پس خداوند سبحان مى‏داند آن چه در رحمهاست، پسر است يا دختر، زشت‏است يانيكو، بخشنده است‏يابخيل، بدبخت است يا نيك بخت و مى‏داند چه كسى‏هيزم آتش دوزخ وچه كسى در بهشت با پيامبران، همراه است. پس اينها كه شمرده شد علم غيب‏است كه هيچ‏كس آن را نمى‏داند مگر خدا. ليكن جز اينها علمى‏هست‏كه خداوند به پيامبر خود آموخته و او هم به من‏ياد داده است و دعا فرمود كه سينه من آن را نگاه دارد و دنده‏هايم احاطه‏اش نمايد.