حدیث نماز شب اهل بيت

امام صادق عليه‏السلام ـ در ذكر نماز پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ : حضرت صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، ظرف آبى مى‏آورد و روى آن را مى‏پوشاند و بالاى سر خود مى‏گذاشت و مسواكش را زير بسترش مى‏نهاد و قدرى مى‏آرميد، سپس بيدار مى‏شد و مى‏نشست و در پى آن ديده در آسمان مى‏گردانْد و اين آيه را تلاوت مى‏فرمود «اِنَّ فِى خَلْقِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلافِ الَّليْلِ وَالنَّهارِ» ، آن‏گاه دندانهايش را مسواك مى‏زد و وضو مى‏گرفت و به مسجد مى‏رفت و چهار ركعت نماز مى‏گزارْد كه هر ركوعش، به قدر قيامش بود و هر سجودش، به قدر ركوعش. ركوع او، آن قدر طول مى‏كشيد كه گفته مى‏شد كى قامت راست مى‏كند؟! و سجده‏اش آن قدر طولانى مى‏گشت كه گفته مى‏شد كى سر از سجده برمى دارد؟! او سپس به بسترش باز مى‏گشت و قدرى مى‏آرميد، آن گاه بيدار مى‏شد و مى‏نشست و آياتى از سوره آل عمران را قرائت مى‏كرد و ديده در آسمان مى‏گرداند، سپس مسواك مى‏زد و وضو مى‏گرفت و به مسجد مى‏رفت و همانند دفعه قبل چهار ركعت نماز مى‏گزارد، آن گاه به بستر برمى‏گشت و مقدارى مى‏خوابيد. سپس بيدار مى‏شد و مى‏نشست و آيات آل عمران را تلاوت مى‏كرد و به اطراف آسمان مى‏نگريست و آن گاه مسواك مى‏زد و وضو مى‏گرفت و به مسجد مى‏رفت و وتر به جاى مى‏آورْد و دو ركعت نماز مى‏گزارْد و آن گاه براى نماز (صبح) بيرون مى‏رفت.