حدیث فصل هفتم : روش اهل بيت در بخشش و صله
أبو حَمزَةَ الثُّمالِيُّ : سَمِعتُ عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ عليهالسلام يَقولُ لِمَولاةٍ لَهُ : لا يَعبُرُ عَلى
بابي سائِلٌ إلاّ أطعَمتُموهُ ، فَإِنَّ اليَومَ يَومُ الجُمُعَةِ . قُلتُ لَهُ : لَيسَ كُلُّ مَن يَسأَلُ مُستَحِقًّا ، فَقالَ عليهالسلام : أخافُ أن يَكونَ بَعضُ مَن يَسأَلُنا مُحِقًّا فَلا نُطعِمَهُ ونَرُدَّهُ ، فَيَنزِلَ بِنا أهلَ البَيتِ ما نَزَلَ بِيَعقوبَ . ابو حمزه ثمالى: شنيدم على بن الحسين عليهالسلام به كنيز خود مىفرمايد: بر درِ خانه من فقيرى گذر نكند، مگر آن كه او را اطعام كنيد. آن روز، جمعه بود. به امام عليهالسلام عرض كردم: هر كه چيزى مىخواهد كه مستحق نيست. امام عليهالسلامفرمود: مىترسم يكى از كسانى كه گدايى مىكند، مستحق باشد و ما او را اطعام نكنيم و بازش گردانيم و آنگاه بر ما اهل بيت، آن نازل شود كه بر يعقوب نازل شد. منبع: علل الشرائع : 45 / 1 .
فهرست اهل بيت در قرآن و حديث ج1 فصل هفتم : روش اهل بيت در بخشش و صله حديث و آيات
|
