حدیث فصل هشتم : رفتار ايشان با خدمتگزاران
حَفصُ بنُ أبي عائِشَةَ : بَعَثَ أبو عَبدِ اللّهِ عليهالسلامغُلامًا لَهُ في حاجَةٍ فَأَبطَأَ ، فَخَرَجَ أبو عَبدِ اللّهِ عليهالسلامعَلى أثَرِهِ لَمّا أبطَأَ عَلَيهِ فَوَجَدَهُ نائِمًا ، فَجَلَسَ عِندَ رَأسِهِ يُرَوِّحُهُ حَتَّى انتَبَهَ ، فَلَمَّا انتَبَهَ قالَ لَهُ أبو عَبدِ اللّه عليهالسلام : يا فُلانُ ، وَاللّهِ ما ذاكَ لَكَ تَنامُ اللَّيلَ وَالنَّهارَ ، لَكَ اللَّيلُ ولَنا مِنكَ النَّهارُ . حفص بن ابى عائشه: امام صادق عليهالسلام غلامش را براى انجام كارى فرستاد و غلام دير كرد. امام صادق عليهالسلام چون تأخير او را ديد در پىاش رفت و او را خوابيده يافت. امام عليهالسلام، نزديك سر او نشست و او را باد زد تا غلام بيدار شد. امام صادق عليهالسلام به او فرمود: فلانى، به خدا قسم، تو را نرسد كه شب و روز بخوابى، شب، از آن توست و روز، ما از تو بهره مىبريم. منبع: الكافي : 8 / 87 / 50 ، المناقب لابن شهرآشوب : 4 / 274 .
فهرست اهل بيت در قرآن و حديث ج1 فصل هشتم : رفتار ايشان با خدمتگزاران حديث و آيات
|