حدیث فصل دوم : حُسن معاشرت

امام عسكرى عليه‏السلام ـ به شيعيان خود ـ : شما را سفارش مى‏كنم به تقواى الهى و پارسايى در دينتان و كار و كوشش براى خدا و راستگويى و اداى امانت به كسى كه امانتى به شما سپرده است، نيكوكار باشد يا تبهكار و سجده طولانى و نيكو همسايه‏دارى ؛ زيرا محمّد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله براى اين امور آمده است. در ميان عشيره‏هايشان، نماز بخوانيد، در تشييع جنازه‏هايشان، شركت ورزيد، از بيمارانشان، عيادت كنيد، حقوق آنان، را بگزاريد؛ زيرا هرگاه فردى از شما در دينش، پارسا و در گفتارش، راستگو باشد و امانت را ادا كند و با مردم خوشخويى كند، گفته شود: اين شيعه است و اين، مرا شاد مى‏سازد. از خدا پروا كنيد و مايه آراستگى ما باشيد، نه باعث ننگ و زشتى، هرگونه دوستى را براى ما جلب كنيد و هرگونه زشتى را از ما دور سازيد؛ زيرا هر خوبى كه در حقّ ما گفته شود، ما اهل آن هستيم و هر بدى كه درباره ما گفته آيد، نه چنانيم. ما را در كتاب خدا، حقّى است و با رسول خدا، خويشاونديم وخداوند، ما را پاك شمرده است و جز ما، هر كس چنين ادعايى كند، دروغ‏گوست. خدا و مرگ را، فراوان ياد كنيد و بسيار قرآن بخوانيد و فراوان بر پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله صلوات فرستيد؛ زيرا صلوات بر رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ده ثواب دارد. آن چه را به شما سفارش كردم پاس داريد، شما را به خدا مى‏سپارم و بدرودتان مى‏گويم.