«قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى ومَن يَقتَرِف حَسَنَةً نَزِد لَهُ فِيها حُسنًا إنَّ اللّهَ غَفورٌ شَكورٌ »
«بگو: من از شما به ازاى آن [رسالت] مزدى نمىخواهم مگر دوستى كردن با خويشاوندان و هركس نيكى به جاى آورد براى او در ثواب آن خواهيم افزود . قطعاً خدا آمرزنده و قدر دان است».
«قُل ما سَأَلتُكُم مِن أجرٍ فَهُوَ لَكُم إن أجرِيَ إلاّ عَلَى اللّهِ وهُوَ عَلى كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ » «بگو: هر مزدى كه از شما خواستم از آن خودتان! مزد من جز بر خدا نيست و او بر هر چيزى گواه است».
«قُل ما أسأَلُكُم عَلَيهِ مِن أجرٍ إلاّ مَن شاءَ أن يَتَّخِذَ إلى رَبِّهِ سَبيلاً »
«بگو: براى اين [رسالت] مزدى از شما نمىخواهم مگر كسى كه بخواهد راهى به سوى پروردگارش در پيش گيرد».
الإمام الصادق عليهالسلام : إنَّ الأَنصارَ جاؤوا إلى رَسولِ اللّهِ صلىاللهعليهوآله فَقالوا : يا رَسولَ اللّهِ ، إنّا كُنّا ضُلاّلاً فَهَدانَا اللّهُ بِكَ ، وعَيلَةً فَأَغنانَا اللّهُ بِكَ ، فَاسأَلنا مِن أموالِنا ما شِئتَ فَهُوَ لَكَ ، فَأَنزَلَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ :
«قُل لا أسأَلُكُم عَلَيهِ أجرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِي القُربى» . ثُمَّ رَفَعَ أبو عَبدِ اللّهِ يَدَهُ إلَى السَّماءِ وبَكى حَتَّى اخضَلَّت لِحيَتُهُ وقالَ : الحَمدُ للّهِِ الَّذي فَضَّلَنا
.
امام صادق عليهالسلام: انصار نزد رسول خدا صلىاللهعليهوآله آمدند و عرض كردند: اى رسول خدا، ما مردمى گمراه بوديم و خداوند به واسطه تو ما را راهنمايى كرد و تنگدست بوديم و خدا به بركت وجود تو توانگرمان ساخت؛ بنابراين از دارايى هاى ما هرچه مىخواهى از ما بخواه تا به تو دهيم.
پس خداوند عز و جل اين آيه را فرو فرستاد: «بگو: من به ازاى آن از شما مزدى نمىخواهم جز دوستى كردن با خويشاوندان» . در اين هنگام امام صادق عليهالسلامدستش را به طرف آسمان بالا برد و چندان گريست كه محاسنشتر شد و فرمود: سپاس و ستايش خداى را كه به ما برترى بخشيد.
منبع: دعائم الإسلام : 1 / 67 ، وراجع : ص 68 .