حدیث آماده شدن براى بلا و گرفتارى

عنمة الجهنى: روزى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بيرون آمد و در راه، مردى از انصار به آن حضرت برخورد و عرض كرد: پدر و مادرم فدايت اى رسول خدا، حالت ناراحت كننده‏اى در چهره شما مى‏بينم، علتش چيست؟ عنمه مى‏گويد: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لختى به صورت آن مرد نگاه كرد و سپس فرمود: گرسنگى.
آن مرد دوان دوان يا با حالتى شبيه دويدن به منزل خود رفت و در جستجوى غذايى برآمد، اما چيزى نيافت. پس نزد بنى قريظه رفت و به كارگرى پرداخت و قرار گذاشت در قبال هر دلو آبى كه از چاه مى‏كشد يك دانه خرما بگيرد. او از اين طريق يك مشت يا يك كف دست خرما جمع كرد و آن گاه با خرماها برگشت و ديد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از همان جايى كه نشسته بود، تكان نخورده است. خرماها را در برابر پيامبر گذاشت. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به او فرمود: اين خرماها را از كجا آوردى؟ مرد انصارى ماجرا را براى حضرت بازگو كرد. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به او فرمود: من گمان مى‏كنم كه تو، خدا و رسول او را دوست دارى؟ عرض كرد: آرى، سوگند به آن كه تو را به حقّ برانگيخت، تو را از خودم وفرزندانم وعيالم وداراييم بيشتر دوست دارم. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: پس‏در اين صورت براى فقر، تمرين شكيبايى كن وبراى بلا پوششى فراهم‏آر؛ زيرا سوگند به آن‏كه مرا به حقّ برانگيخت فقر وبلا به سوى كسى كه دوستدار من است شتابنده‏تر مى‏آيد تا فرود آمدن آب از فراز كوه به پايين آن.