حدیث فصل يكم : بشارتها درباره دولت اهل...

ابو ليلى: رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به على عليه‏السلام فرمود: تو با من در بهشت خواهى بود و نخستين كسانى كه وارد بهشت مى‏شوند، من هستم و تو و حسن و حسين و فاطمه... سپس فرمود: اى على، هشدار از كينه‏هايى كه (نسبت به تو) در سينه‏هاى برخى، نهفته است و بعد از مرگ من، آنها را آشكار مى‏كنند. اينان را خدا و لعنت گران، لعنت مى‏كنند. پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله سپس گريست و فرمود: جبرئيل به من خبر داد كه پس از من، اين عده به او (على) ستم مى‏كنند و اين ستم همچنان ادامه مى‏يابد تا آن كه قائم آنان (اهل بيت) قيام كند و كارشان بالا گيرد و امّت بر محبّت و دوستى ايشان همداستان شوند و دشمنانشان اندك شود و كسانى كه آنان را ناخوش دارند، به ذلّت افتند و ستايندگانشان زياد شوند و اين زمانى است كه شهرها، ديگرگون شود و بندگان، ناتوان گردند و اميدى به فرج و گشايش باقى نماند. در اين زمان، مهدى قائم از نسل من، به همراه عده‏اى ظهور كند كه خداوند به واسطه آنان حقّ را رو مى‏آورد و با شمشيرهاى ايشان، باطل را درهم مى‏شكند و مردم، داوطلبانه يا از ترس، پيروى مى‏كنند. سپس فرمود: اى مردم! بشارت بادا شما را به فرج و گشايش؛ زيرا كه وعده خدا راست و تخلّف‏ناپذير است و حكم و قضاى او برگشت ندارد و اوست حكيم و آگاه. فتح خدا نزديك است. بار خدايا، آنان خانواده من هستند، پس پليدى را از آنان بزداى و كاملاً پاك و مطهّرشان گردان. بارخدايا، آنان را حفظ و نگهدارى كن و با آنان باش و ياريشان ده و عزّتشان بخش و خوارشان مگردان و به جاى من براى آنان باش، همانا تو بر آن چه بخواهى، توانايى.