حدیث فصل يكم : ويژگى كسانى كه از اهل بيت...

حسن بن موسى وشّاء بغدادى: من در خراسان، در مجلس على بن موسى الرضا عليهماالسلام بودم و زيد بن موسى (برادر حضرت) نيز حضور داشت و رو به عده‏اى از مجلسيان كرده بود و بر آنان فخر مى‏فروخت و مى‏گفت: ما چنين و چنانيم. حضرت رضا عليه‏السلام كه مشغول سخن گفتن براى عده‏اى ديگر بود، سخنان زيد را شنيد و رو به او كرده فرمود: اى زيد! آيا اين سخن سبزى فروشان كوفه تو را مغرور ساخته است كه مى‏گويند: فاطمه، دامن خود را پاك نگهداشت و از اين رو خداوند آتش را بر ذريّه او حرام كرد؟! به خدا قسم كه اين فقط اختصاص به حسن و حسين و فرزندى دارد كه از شكم او زاييده شده باشد. اما اين كه موسى بن جعفر، خدا را اطاعت كند و روزها روزه بگيرد و شبها را به عبادت گذراند و تو معصيت خدا كنى و سپس در روز قيامت يكسان باشيد، در اين صورت، تو نزد خداى عز و جلعزيزتر از او خواهى بود! على بن الحسين عليهماالسلاممى‏فرمود: براى نيكوكار ما، دو بهره از پاداش است و براى بدكردار ما، دو برابر عذاب.
حسن وشّاء گويد: آن حضرت سپس رو به من كرد و فرمود: اى حسن، اين آيه را چگونه قرائت مى‏كنيد: «قالَ يا نُوحُ اِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَهْلِكَ اِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ» . عرض كردم: بعضيها آن را «اِنَّه عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ» (به وصف غير براى عمل) قرائت مى‏كنند و برخى ديگر «انَّهُ عَمَلُ غَيْرِ صالحٍ» (به اضافه عمل به غير) مى‏خوانند. پس، كسى كه «اِنَّه عَمَلُ غَيْرِ صالحٍ» (به اضافه) قرائت مى‏كند او را از فرزندى نوح نفى مى‏كند. حضرت فرمود: هرگز؛ او فرزند نوح بود، اما چون خداى عز و جلرا نافرمانى كرد، خداوند او را از پدرش نفى كرد. همين طور، هريك از ما اهل بيت كه خداى عز و جلرا نافرمانى كند از ما نيست و تو نيز چنانچه خداوند را فرمان برى، از ما اهل بيت هستى.