حدیث الف ـ سراى آزمايش

امام على عليه‏السلام ـ در وصف دنيا ـ : دنيا ، سراى كيفر و زوال، و نابودى و بلاست. روشنايى آن ، تاريكى است و عيش آن ، مكدّر . توانگرش نادار، تن‏درستش ناخوش و عزيزش خوار. هر برخوردار از نعمت‏هاى آن ، شوربخت است و هر سرمست از زر و زيورهاى آن ، فريفته. آن گاه كه پرده كنار برود ، پشيمانى بالا مى‏گيرد و آغاز [كار] ، ستايش يا نكوهش مى‏شود.