حدیث ك ـ سراى نابودى

الإمام عليّ عليه‏السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :

إنَّ الَّذينَ بَنَوا فَطالَ بِناؤُهُم‏وَاستَمتَعوا بِالأَهلِ وَالأَولادِ

جَرَتِ الرِّياحُ عَلى مَحَلِّ دِيارِهِم فَكَأَنَّهُم كانوا عَلى ميعادِ

امام على عليه‏السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

آنان كه بناهاى بلند بر ساختندو از زن و فرزندان ، برخوردار شدند .
بادها بر خانه‏هايشان همى‏وزيد
انگار كه بر اين قرار ، وعده داشتند .
ونعمت‏ها و همه‏سرگرمى‏ها را مى‏بينم
كه روزى كهنه و نابود مى‏شوند . بادها بر خانه‏هاى آنان وزيد انگار كه بر اين قرار ، وعده داشتند .

و نعمت‏ها و همه سرگرمى‏ها را مى‏بينم كه روزى كهنه و نابود مى‏شوند

على عليه‏السلام فرمود: «چنين مگو ؛ بلكه چنان بگو كه خداوند فرموده است: «چه باغ‏ها و چشمه‏سارها كه بر جاى نهادند ، و كشتزارها و سراهاى نكو ، و نعمتى كه در آن خوش بودند. آرى، و ما آنها را به مردمانى ديگر ، ارث داديم» (دخان: آيه 25 ـ 28). مردمان اين ديار ، خود روزگارى وارث [ديگران] بودند و بعد ، ديگران وارث آنها شدند. اين مردم ، حرام‏ها را حلال شمردند و از اين رو ، عذاب بر آنان فرود آمد . پس، مبادا شما حرام‏ها را حلال كنيد ، كه بر شما نيز عذاب نازل مى‏شود (تاريخ بغداد : ج 1 ص 132). " href="#" onclick = "return false;" >حديث
منبع: البته در تاريخ بغداد ، به نقل از ابو بكر بن عيّاش آمده است: چون على بن ابى طالب عليه‏السلام رهسپار صفين شد ، از خرابه‏هاى مدائن گذشت. مردى از يارانش اين ابيات را برخواند:
فهرست دنيا و آخرت ج1 ك ـ سراى نابودى حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com