حدیث ـ 4 فريفته شدن به دنيا

امام على عليه‏السلام ـ در هنگام تلاوت آيه «اى انسان! چه چيز تو را به پروردگار كريمت بيهوده اميدوار ساخت؟» ـ : به راستى مى‏گويم، دنيا تو را فريب نداد ؛ بلكه تو به آن فريفته شدى. دنيا به تو پندها [و درس‏هاى عبرت آموز] داد و عادلانه و يكسان (همانند ديگران) آگاهت ساخت و به آنچه تو را وعده مى‏دهد، از قبيل : رسيدن رنج و درد به جسمت و كاستى يافتن نيرويت، راستگوتر و وفادارتر از آن است كه به تو دروغ بگويد يا فريبت بدهد . دنيا ، راهنماهاى بسيار دارد ، امّا تو بدانها بدگمانى و خبرهاى راست فراوان دارد ، ليكن تو دروغشان مى‏پندارى.
اگر دنيا را در خانه‏هاى بر باد رفته و منزلگاه‏هاى تهى گشته [از سكنه] بكاوى، آن را در نيكو اندرزدهى و پندِ رسا دادن ، چونان يار دلسوز و سخت علاقه‏مند به خود ، خواهى يافت!
[دنيا] نيكو سرايى است براى كسى كه آن را سراى [ماندگارىِ] خود نداند و خوب منزلگاهى است براى كسى كه در آن منزلگاه ، وطن نگزيند. نيك‏بختانِ به دنيا ، فردا[ى قيامت] آنان‏اند كه امروز از آن گريزان‏اند.