حدیث ـ 6 دنياى بيش از كفاف
صحيح البخاري عن عَمرو بن عَوفٍ الأَنصاري : إنَّ رَسولَ اللّه صلىاللهعليهوآله بَعَثَ أبا عُبَيدَةَ بنَ الجَرّاح إلَى البَحرَين يَأتي بِجِزيَتِها ، وكانَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله هُوَ صالَحَ أهلَ البَحرَينوأمَّرَ عَلَيهِمُ العَلاءَ بنَ الحَضرَمِي ، فَقَدِمَ أبو عُبَيدَة بِمالٍ مِنَ البَحرَين ، فَسَمِعَتِ الأَنصار بِقُدومِ أبي عُبَيدَةَ فَوافَت صَلاةَ الصُّبحِ مَعَ النَّبِيِّ صلىاللهعليهوآله ، فَلَمّا صَلّى بِهِمُ الفَجرَ انصَرَفَ ، فَتَعَرَّضوا لَهُ ، فَتَبَسَّمَ رَسولُ اللّه صلىاللهعليهوآله حينَ رَآهُم ، وقالَ : أظُنُّكُم قَد سَمِعتُم أنَّ أبا عُبَيدَةَ قَد جاءَ بِشَيءٍ ! قالوا : أجَل يا رَسولَ اللّه . قالَ : فَأَبشِروا وأمِّلوا ما يَسُرُّكُم ، فَوَاللّهِ لاَ الفَقرَ أخشى عَلَيكُم ، ولكِن أخشى عَلَيكُم أن تُبسَطَ عَلَيكُمُ الدُّنيا ، كَما بُسِطَت عَلى مَن كانَ قَبلَكُم ، فَتَنافَسوها كَما تَنافَسوها ، وتُهلِكُكُم كَما أهلَكَتهُم . صحيح البخارى ـ به نقل از عمرو بن عوف انصارى ـ : پيامبر خدا ، ابو عبيده جرّاح را به بحرين فرستاد تا جزيه آن را بياورد. پيامبر خدا با مردم بحرين [بر پرداخت جزيه] مصالحه كرده و علاء بن حَضرَمى را به اميرى ايشان گماشته بود. ابو عبيده با اموالى از بحرين آمد. انصار ، خبر ورود ابو عبيده را شنيدند. نماز صبح را با پيامبر صلىاللهعليهوآله گزاردند و ايشان ، چون نماز صبح را با آنان خواند، برگشت. انصار ، جلو او آمدند. پيامبر خدا ، وقتى آنها را ديد ، لبخندى زد و فرمود: «گمان مىكنم شنيدهايد كه ابو عبيده چيزى آورده است» . گفتند: آرى، اى پيامبر خدا! حضرت فرمود: «پس مژده باد بر شما و اميدوار باشيد به چيزى كه خوشحالتان مىكند. به خدا سوگند ، من از فقر بر شما نمىترسم ؛ بلكه از اين براى شما مىترسم كه دنيا بر شما گسترده شود ، چنان كه براى پيشينيان شما گسترده شد، و بر سرِ دنيا به رقابت برخيزيد ، همچنان كه آنان به رقابت برخاستند، و دنيا شما را به هلاكت افكند ، همچنان كه آنان را به هلاكت افكند. منبع: صحيح البخاري : ج 3 ص 1152 ح 2988 وج 4 ص 1473 ح 3791 ، صحيح مسلم : ج 4 ص 2274 ح 6 ، سنن ابن ماجة : ج 2 ص 1324 ح 3997 ، مسند ابن حنبل : ج 6 ص 105 ح 17234 ، السنن الكبرى : ج 9 ص 320 ح 18658 وفيهما «تلهيكم كما ألهتهم» بدل «تهلككم كما أهلكتهم» .
فهرست دنيا و آخرت ج1 ـ 6 دنياى بيش از كفاف حديث و آيات
|