حدیث خداوند ، آن را براى دوستانش...

الزهد ـ به نقل از وهب بن مُنَبّه ، در بيان سخن خداوند متعال به موسى و برادرش هارون عليهماالسلام ، آن گاه كه آنان را به سوى فرعون فرستاد ـ : زرق و برق او و برخوردارى‏اش [از قدرت و ثروت ،] شما را شگفت زده نكند، و چشمانتان را خيره نسازد؛ زيرا آنها تجمّلات زندگى دنيا و زيور مرفّهان‏اند.
من اگر بخواهم ، شما دو تن را به چنان زيورى از دنيا مى‏آرايم كه فرعون وقتى آن را ببيند ، درمى‏يابد كه با همه قدرتش، از داشتن چنان زيورى كه به شما داده‏ام ، ناتوان است ؛ ليكن من شما را از داشتن چنين زيورى برتر مى‏دانم و آن را از شما دور مى‏كنم. من با [همه] دوستانم اين گونه عمل مى‏كنم و از قديم ، همين را برايشان برگزيده‏ام . من آنان را از خوشى و آسايش دنيا مى‏رانم ، آن سان كه ساربان دلسوز ، اشترانش را از چراگاه‏هاى مُهلك مى‏راند ، و آنان را از عيش و نوش دنيا دور مى‏كنم ، آن سان كه ساربان دلسوز ، اشترانش را از شترخان‏هاى خطرناك دور مى‏كند. و اين ، نه از آن روست كه نزد من ، بى‏ارزش باشند ؛ بلكه از آن روست كه سهمشان را از بخشش من ، بى‏كم و كاست و كامل دريافت كنند، به طورى كه نه دنيا به آن ، زخمى (نقصى) وارد آورده باشد و نه هوس ، او را سركش كند.