حدیث الف ـ دنيا خوش و شيرين است

عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : إنَّ الدُّنيا حُلوَةٌ خَضِرَةٌ ، فَمَنِ اتَّقى فيها وأصلَحَ ، وإلاّ فَهُوَ كَالآكِلِ ولا يَشبَعُ ، فَبُعدُ النّاسِ كَبُعدِ الكَوكَبَينِ «وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَـهُ مَنَازِلَ» وهي التي تسمّى : الأنواء ، فإنّ أحدهما لا يغيب في المغرب غدوةً حتّى يطلع رقيبه في المشرق غدوة ، فهما لا يلتقيان ولا يتقاربان ، فكذلك اختلاف أحوال أهل الدنيا في حظوظهم ومكاسبهم لا يتقارب ؛ قاهرٌ ومقهورٌ ، ومحرومٌ ومرزوق ، ومُعافى ومبتلى ، وأشباه ذلك (أمثال الحديث للرامهرمزي : ص 53) . " href="#" onclick = "return false;" > ، أحَدُهُما يَطلُعُ مِنَ المَشرِقِ ، وَالآخَرُ يَغيبُ بِالمَغرِبِ .

پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : دنيا شيرين و خوش است. پس، هر كه در آن تقوا پيشه كند و كار شايسته انجام دهد[ ، رستگار مى‏گردد]، وگرنه همانند كسى خواهد بود كه مى‏خورد و سير نمى‏شود. پس، دورى مردم [از دنيا و سير شدن از آن ،] چون دورى دو ستاره‏اى است كه يكى از شرق طلوع مى‏كند و [در همان زمان ، [ديگرى غروب مى‏كند. «براى ماه ، منزلگاه‏هايى مقدّر كرديم» (يس : آيه 39) . هر يكى از آن دو ستاره ، صبحگاهان غروب نمى‏كند ، مگر اين كه ستاره ديگر در مشرق طلوع كند. اين دو ، نه به همديگر مى‏رسند و نه به يكديگر نزديك مى‏شوند. چنين است اختلاف احوال اهل دنيا در برخوردارى و درآمدهايشان ، كه به هم نزديك نمى‏شوند ؛ اختلاف ميان زير سلطه و مسلّط، برخوردار و محروم، در آسايش و گرفتار ، و مانند اينها . " href="#" onclick = "return false;" > حديث

منبع: مراد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از «دورى دو ستاره...» ـ البتّه خدا داناتر است ـ ستاره‏هايى هستند كه [در بيست و هشت شب هر ماه ،] منزلگاه‏هاى ماه‏اند و«انواء» نام گرفته‏اند ، همان گونه كه خداوند فرموده است: