حدیث نرفتن به جهاد
الإمام عليّ عليهالسلام ـ في خُطبَتِهِ لَمَّا اضطَرَبَ عَلَيهِ أصحابُهُ في أمرِ الحُكومَةِ ـ : أيُّهَا النّاسُ ، إنَّهُ لَم يَزَل أمري مَعَكُم عَلى ما اُحِبُّ حَتّى نَهَكَتكُمُ الحَربُ ، وقَد وَاللّهِ أخَذَت مِنكُم وتَرَكَت ، وهِيَ لِعَدُوِّكُم أنهَكُ . لَقَد كُنتُ أمسِ أميرا فَأَصبَحتُ اليَومَ مَأمورا ! وكُنتُ أمسِ ناهِيا فَأَصبَحتُ اليَومَ مَنهِيّا ! وقَد أحبَبتُمُ البَقاءَ ، ولَيسَ لي أن أحمِلَكُم عَلى ما تَكرَهونَ . امام على عليهالسلام ـ در خطبهاش كه پس از برآشفتن يارانش از كار حكميّت ايراد كرد ـ : اى مردم! كار من با شما پيوسته چنان بود كه من دوست داشتم ، تا آن كه جنگ ، شما را فرسوده ساخت، و به خدا سوگند كه شمارى از شما را گرفت و شمارى را باقى گذاشت؛ هرچند براى دشمن شما فرسايندهتر بود. من تا ديروز ، فرمانده بودم و امر و نهى مىكردم؛ ولى امروز [كار به جايى رسيده كه [به من امر و نهى مىشود! شما زنده ماندن را دوست داريد و من نمىتوانم شما را به آنچه دوست نداريد ، وا دارم. منبع: نهج البلاغة : الخطبة 208 ، المعيار والموازنة : ص175 ، وقعة صفّين : ص484 نحوه ، بحار الأنوار : ج32 ص535 ح450 وج100 ص41 ح48 .
فهرست دنيا و آخرت ج1 نرفتن به جهاد حديث و آيات
|