حدیث باختن در دنيا و آخرت

عنه عليه‏السلام : مَعاشِرَ النّاسِ ! اتَّقُوا اللّه‏َ ، فَكَم مِن مُؤَمِّلٍ ما لا يَبلُغُهُ ، وبانٍ ما لا يَسكُنُهُ ، وجامِعٍ ما سَوفَ يَترُكُهُ ، ولَعَلَّهُ مِن باطِلٍ جَمَعَهُ ، ومِن حَقٍّ مَنَعَهُ ، أصابَهُ حَراما ، وَاحتَمَلَ بِهِ آثاما ، فَباءَ بِوِزرِهِ ، وقَدِمَ عَلى رَبِّهِ آسِفا لاهِفا ، قَد خَسِرَ الدُّنيا وَالآخِرَةَ ، ذلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ .

امام على عليه‏السلام : اى گروه‏هاى مردم! پروامندى از خداوند ، در پيش گيريد؛ زيرا چه بسيار است آرزومندِ چيزى كه به آن نمى‏رسد، و سازنده بنايى كه در آن ، [مهلتِ [سكونت نمى‏يابد، و گرد آورنده مالى كه به زودى آن را [براى ديگران] بر جاى مى‏گذارد ، و شايد آن را از راه نادرست، يا از نپرداختن حقّى ، گرد آورده است . [ در اين صورت ، ] از حرام به آن رسيده و با اين كار ، گناهانى به دوش كشيده است . پس وزر و وبال آن را بر عهده مى‏گيرد، و با افسوس و اندوه بر پروردگارش وارد مى‏شود. او دنيا و آخرت را زيان كرده است و اين ، همان زيان آشكار است.

منبع: نهج البلاغة : الحكمة 344 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 83 ر 88 .