حدیث باختن در دنيا و آخرت
عنه عليهالسلام : النّاسُ ثَلاثَةُ أصنافٍ : زاهِدٌ مُعتَزِمٌ ، وصابِرٌ عَلى مُجاهَدَةِ هَواهُ ، وراغِبٌ مُنقادٌ لِشَهَواتِهِ ؛ فَالزّاهِدُ لا يُعَظِّمُ ما آتاهُ اللّهُ فَرَحا بِهِ ولا يُكثِرُ عَلى ما فاتَهُ أسَفا . وَالصّابِرُ نازَعَتهُ إلَى الدُّنيا نَفسُهُ فَقَدَعَها ، وتَطَلَّعَت إلى لَذّاتِها فَمَنَعَها . وَالرّاغِبُ دَعَتهُ إلَى الدُّنيا نَفسُهُ فَأَجابَها ، وأمَرَتهُ بِإِيثارِها فَأَطاعَها ، فَدَنَّسَ بِها عِرضَهُ ، ووَضَعَ لَها شَرَفَهُ ، وضَيَّعَ لَها آخِرَتَهُ . امام على عليهالسلام : مردم ، سه دستهاند: زاهدِ مصمّم، شكيبا در مبارزه با هوس، و خواهنده و پيرو خواهشهاى نفسانى. زاهد، آنچه را خداوند به او مىدهد ، از سرِ شادى بزرگ نمىشمارد و آنچه را كه از دست مىدهد، از سر افسوس ، بزرگ نمىداند. شكيبا، نفْسش او را به سوى دنيا كشانْد؛ امّا او آن را باز داشت، و نفْسش به لذّتهاى آن چشم دوخت؛ ليكن او مانعش شد. و خواهنده، نفْسش او را به دنيا فرا خواند و او اجابتش كرد و به برگزيدن دنيا [بر آخرت] دستورش داد و او اطاعتش كرد، و بدين ترتيب، آبروى خويش را لكّهدار ساخت، و به خاطر دنيا شرافت خود را به پستى كشاند، و آخرتش را تباه كرد. منبع: دستور معالم الحكم : ص 120 .
فهرست دنيا و آخرت ج1 باختن در دنيا و آخرت حديث و آيات
|