حدیث ه ـ مجموعه اين صفات

عنه عليه‏السلام ـ في صِفَةِ الزُّهّادِ ـ : كانوا قَوما مِن أهلِ الدُّنيا ولَيسوا مِن أهلِها ، فَكانوا فيها كَمَن لَيسَ مِنها ، عَمِلوا فيها بِما يُبصِرونَ ، وبادَروا فيها ما يَحذَرونَ ، تَقَلَّبُ أبدانُهُم بَينَ ظَهرانَي أهلِ الآخِرَةِ ، ويَرَونَ أهلَ الدُّنيا يُعَظِّمونَ مَوتَ أجسادِهِم وهُم أشَدُّ إعظاما لِمَوتِ قُلوبِ أحيائِهِم .

امام على عليه‏السلام ـ در وصف زاهدان ـ : آنان ، گروهى از مردم دنيا هستند؛ ولى اهل دنيا (دنيا دوست) نيستند. در اين دنيا ، همچون كسانى هستند كه از آن نيستند . در دنيا ، بر اساس بينش و بصيرت عمل مى‏كنند و از آنچه مى‏ترسند (يعنى: مرگ) پيشى گرفتند؛ پيكرهايشان در ميان اهل آخرت مى‏گردد (جز با اهل آخرت نمى‏آميزند)؛ اهل دنيا را مى‏بينند كه مرگِ تن‏هاشان را بزرگ مى‏شمارند ، در حالى كه آنان ، مرگِ دل‏هاى زندگانشان را بزرگ‏تر مى‏شمارند.

منبع: يعنى براى چاره‏جويىِ آنچه از آن بيم دارند ، از دنيا پيشى مى‏گيرند .