الإمام عليّ عليهالسلام ـ في ذِكرِ حَديثِ مِعراجِ النَّبِيِّ صلىاللهعليهوآله ـ : قالَ اللّهُ تَعالى : . . . يا أحمَد ، أهَل تَعرِفُ ما لِلزّاهِدينَ عِندي؟
قالَ : لا يا رَبِّ!
قالَ : يُبعَثُ الخَلقُ ويُناقَشونَ الحِسابَ وهُم مِن ذلِكَ آمِنونَ . إنَّ أدنى ما اُعطِي الزّاهِدينَ فِي الآخِرَةِ أن اُعطِيَهُم مَفاتيحَ الجِنانِ كُلَّها حَتّى يَفتَحوا أيَّ بابٍ شاؤوا ، ولا أحجُبَ عَنهُم وَجهي ، ولاَُنَعِّمَنَّهُم بِأَلوانِ التَّلَذُّذِ مِن كَلامي ، ولاَُجلِسَنَّهُم في مَقعَدِ صِدقٍ ، واُذَكِّرَهُم ما صَنَعوا وتَعِبوا في دارِ الدُّنيا ، وأفتَحَ لَهُم أربعَةَ أبوابٍ : بابٌ يَدخُلُ عَلَيهِمُ الهَدايا بُكرَةً وعَشِيّا مِن عِندي ، وبابٌ يَنظُرونَ مِنهُ إلَيَّ كَيفَ شاؤوا بِلا صُعوبَةٍ ، وبابٌ يَطَّلِعونَ مِنهُ إلَى النّارِ فَيَنظُرونَ
إلَى الظّالِمينَ كَيفَ يُعَذَّبونَ ، وبابٌ يُدخَلُ عَلَيهِم مِنهُ الوَصائِفُ وَالحورُ العينُ .
امام على عليهالسلام ـ در ياد كرد حديث معراج پيامبر صلىاللهعليهوآله ـ : خداوند متعال فرمود : «... اى احمد! آيا مىدانى زاهدان ، چه مقامى در نزد من دارند؟» .
گفت: نه ، اى پروردگارم!
فرمود: «در روزى كه مردم برانگيخته مىشوند و به حسابشان رسيدگى مىشود ، آنان از اين حسابرسى در اماناند. كمترين چيزى كه در آخرت به زاهدان مىدهم ، اين است كه همه كليدهاى بهشتها را در اختيارشان مىنهم تا هر درى را كه مىخواهند ، باز كنند، و روى خود را از آنان پنهان نمىدارم، و از انواع لذّت سخنم برخوردارشان مىسازم، و آنان را بر جايگاهى راستين . " href="#" onclick = "return false;" >
مىنشانم ، و كارهايى را كه در دنيا كردهاند و رنجهايى را كه كشيدهاند ، به يادشان مىآورم، و چهار در را برايشان مىگشايم: درى كه از آن ، در هر صبح و شام ، ارمغانهاى من برايشان برده مىشود، درى كه از آن به راحتى به من ، هر گونه كه بخواهند ، مىنگرند، درى كه از آن ، آتش را مىبينند و به
ستمكاران [و گنهكاران] مىنگرند كه چگونه عذاب مىشوند، و درى كه از آن ، كنيزكان و حور العين بر آنان وارد مىشوند».