حدیث ياد مرگ

امام على عليه‏السلام : شما را سفارش مى‏كنم كه به ياد مرگ باشيد و غفلت از آن را كم كنيد. چگونه غافليد از چيزى كه از شما غافل نيست، و به كسى (ملك الموت) طمع بسته‏ايد كه شما را مهلت نمى‏دهد؟! مشاهده مردگان ، خود، براى پند آموختن ، بسنده است؛ مردگانى كه به گورهايشان حمل شدند ، بى آن كه سوار بر مركَبى باشند، و در گورهايشان فرود آورده شدند ، بى آن كه [به اختيارِ] خود فرود آيند. تو گويى آبادگران [و ساكنان] دنيا نبوده‏اند، و گويى هميشه آخرت ، سراى آنان بوده است! جايى را كه وطن خود مى‏پنداشتند ، خالى كردند و در جايى وطن گزيدند كه از آن مى‏رميدند [و آن را خانه خود نمى‏پنداشتند]. به دنيايى كه از آن جدا مى‏گشتند ، سرگرم شدند و آخرتى را كه به آن منتقل مى‏شدند ، تباه نمودند ، و [اكنون ،] نه از كار زشتى مى‏توانند برگردند، و نه بر كار نيكى مى‏توانند بيفزايند . به دنيا اُنس گرفتند؛ ولى دنيا آنان را گول زد، و به دنيا اعتماد كردند؛ ولى دنيا آنان را به خاك افكند.