حدیث اهل بيت

المعجم الكبير ـ به نقل از اسماء بنت عميس ـ : روزى ، پيامبر خدا نزد فاطمه عليهاالسلام آمد و فرمود : «پسرانم كجايند؟» و مقصودش حسن و حسين بود.
فاطمه عليهاالسلام گفت: امروز چيزى در خانه براى خوردن نداشتيم ، و على گفت: من آن دو را بيرون مى‏برم؛ زيرا مى‏ترسم كه گريه كنند و تو ، چيزى ندارى . و پيش فلان يهودى رفت.
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به دنبال على عليه‏السلام رفت. ديد كه حسن و حسين ، در پاى درخت خرمايى بازى مى‏كنند و جلوى آنها مقدارى خرماست. به على عليه‏السلام فرمود: «اى على! نمى‏خواهى پيش از آن كه هوا گرم‏تر شود و پسرانم اذيّت شوند ، آنها را به خانه برگردانى؟» .
على عليه‏السلام گفت: امروز صبح ، چيزى در خانه نداشتيم. اى پيامبر خدا! اگر اندكى بنشينيد ، من مقدارى خرما براى فاطمه جمع مى‏كنم.
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نشست ، تا آن كه مقدارى خرما براى فاطمه جمع شد. على عليه‏السلام ، آنها را در كيسه‏اش ريخت و به راه افتاد. پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يكى از بچه‏ها را به دوش گرفت و على عليه‏السلام نيز ، ديگرى را و آنها را به خانه بردند .