حدیث اهل بيت

الكامل في التاريخ عن عَنتَرَة : دَخَلتُ عَلى عَلِيٍّ عليه‏السلام بِالخَوَرنَق وهُوَ فَصلُ شِتاءٍ وعَلَيهِ خَلَقُ قَطيفَةٍ وهُوَ يَرعُدُ فيهِ ، فَقُلتُ : يا أميرَ المُؤمِنين ، إنَّ اللّه‏َ قَد جَعَلَ لَكَ ولاِءَهلِكَ في هذَا المالِ نَصيبا وأنتَ تَفعَلُ هذا بِنَفسِكَ؟ فَقالَ : وَاللّه‏ِ ما أرزَؤُكُم شَيئا ، وما هِيَ إلاّ قَطيفَتِيَ الَّتي أخرَجتُها مِنَ المَدينَة .

الكامل فى التاريخ ـ به نقل از عنتره ـ : در خُوَرنَق بر على عليه‏السلام در آمدم. فصل زمستان بود و ايشان مخمل كهنه‏اى به تن داشت و مى‏لرزيد. گفتم: اى امير مؤمنان! خداوند براى تو و خانواده‏ات در اين بيت المال سهمى قرار داده و تو با خودت چنين مى‏كنى؟!
فرمود: «به خدا سوگند كه من از آن ، چيزى بر نمى‏دارم [كه از سهم شما كاسته شود]. اين مخمل را هم از مدينه با خود آورده‏ام».

منبع: ظاهراً اين برداشت راوى است ، وگرنه طبق احاديث فراوانى ، امام على عليه‏السلام به دعاى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هيچ گاه احساس سرما و گرما نمى‏كرد (ر . ك : دانش‏نامه امير المؤمنين عليه‏السلام : بخش دوم / فصل سيزدهم / خدايا! گرما و سرما را از او دور كن) .