حدیث اندازه پرداختن به آخرت
عنه عليهالسلام : إنَّمَا الدَّهرُ ثَلاثَةُ أيّامٍ أنتَ فيما بَينَهُنَّ : مَضى أمسِ بِما فيهِ فَلا يَرجِعُ أبَدا ؛ فَإِن كُنتَ عَمِلتَ فيهِ خَيرا لَم تَحزَن لِذَهابِهِ وفَرِحتَ بِمَا استَقبَلتَهُ مِنهُ ، وإن كُنتَ قَد فَرَّطتَ فيهِ فَحَسرَتُكَ شَديدَةٌ لِذَهابِهِ وتَفريطِكَ فيهِ . وأنتَ في يَومِكَ الَّذي أصبَحتَ فيهِ مِن غَدٍ في غِرَّةٍ ولا تَدري لَعَلَّكَ لاتَبلُغُهُ ، وإن بَلَغتَهُ لَعَلَّ حَظَّكَ فيهِ فِي التَّفريطِ مِثلُ حَظِّكَ فِي الأَمسِ الماضي عَنكَ . فَيَومٌ مِنَ الثَّلاثَةِ قَد مَضى أنتَ فيهِ مُفَرِّطٌ ، ويَومٌ تَنتَظِرُهُ لَستَ أنتَ مِنهُ عَلى يَقينٍ مِن تَركِ التَّفريطِ ، وإنَّما هُوَ يَومُكَ الَّذي أصبَحتَ فيهِ ، وقَد يَنبَغي لَكَ إن عَقَلتَ وفَكَّرتَ فيما فَرَّطتَ فِي الأَمسِ الماضي مِمّا فاتَكَ فيهِ مِن حَسَناتٍ ألاّ تَكونَ اكتَسَبتَها ومِن سَيِّئاتٍ ألاّ تَكونَ أقصَرتَ عَنها ، وأنتَ مَعَ هذا مَعَ استِقبالِ غَدٍ عَلى غَيرِ ثِقَةٍ مِن أن تَبلُغَهُ وعَلى غَيرِ يَقينٍ مِن اكتِسابِ حَسَنَةٍ أو مُرتَدَعٍ عَن سَيِّئَةٍ مُحبِطَةٍ ، فَأَنتَ مِن يَومِكَ الَّذي تَستَقبِلُ عَلى مِثلِ يَومِكَ الَّذي استَدبَرتَ . فَاعمَل عَمَلَ رَجُلٍ لَيسَ يَأمُلُ مِنَ الأَيّامِ إلاّ يَومَهُ الَّذي أصبَحَ فيهِ ولَيلَتَهُ ، فَاعمَل أو دَع وَاللّهُ المُعينُ عَلى ذلِكَ. امام على عليهالسلام : روزگار ، سه روز است و تو در ميانه آنهايى : ديروزى كه با هر آنچه در آن بود ، گذشت و هرگز برنمىگردد . پس ، اگر در آن نيكى انجام دادهاى ، از رفتنش اندوهى ندارى و از آمدنش خوشحال گشتهاى ، و اگر در آن [در انجام دادن اعمال نيك [كوتاهى كردهاى ، از رفتنش و كوتاهى كردنت در آن ، سخت افسوس مىخورى . و تو ، در امروزى كه در آن به سر مىبرى ، از فردايش خبر ندارى ، و نمىدانى ، كه شايد به آن نرسى و اگر هم برسى ، شايد در آن ، همان گونه كوتاهى ورزى كه در ديروزِ گذشته كوتاهى كردهاى . پس ، از آن سه روز ، يكى ، روزى است كه گذشته است و تو در آن ، كوتاهى ورزيدهاى ، و ديگرى ، روزى است كه چشم به راهش هستى و يقين ندارى كه در آن ، كوتاهى نمىكنى . تنها روز تو ، آن روزى است كه تو در آن به سر مىبرى ، و تو را سِزَد كه در كوتاهى كردن ديروزِ از دست رفتهات بينديشى و فكر كنى كه چه كارهاى نيكى را از دست دادهاى و در صدد كسب آنها برنيامدهاى و چه بدىها و گناهانى كه در انجام دادنشان كوتاهى نكردهاى . و تو ، با اين حال ، با فردايى روبهرو هستى كه مطمئن نيستى بِدان مىرسى ، و يقين ندارى كه در آن ، كار نيكى (ثوابى) كسب مىكنى و يا از بدى (گناهى) تباهكننده[ى اعمال نيك] باز مىايستى . بنا بر اين ، حالتِ تو نسبت به روزى كه پيش رو دارى ، همانند روزى است كه پشت سر گذاشتهاى . پس ، همانند كسى عمل كن كه از روزها اميدى ندارد ، مگر به همان روز و شبى كه در آن به سر مىبرد . پس ، عمل كن يا وا گذار ، و خدا بر اين كار ، ياور است. منبع: الكافي : ج 2 ص 453 ح 1 عن أبي حمزة عن الإمام زين العابدين عليهالسلام .
فهرست دنيا و آخرت ج2 اندازه پرداختن به آخرت حديث و آيات
|