حدیث تشويق به يادآورى آخرت
عنه عليهالسلام ـ من خُطبَةٍ يَصِفُ فيها زَمانَهُ بِالجَورِ ويُقَسِّمُ النّاسَ فيهِ خَمسَةَ أصنافٍ ، ثُمَّ يُزَهِّدُ فِي الدُّنيا ـ : وبَقِيَ رِجالٌ غَضَّ أبصارَهُم ذِكرُ المَرجِعِ ، وأراقَ دُموعَهُم خَوفُ المَحشَرِ ، فَهُم بَينَ شَريدٍ نادٍّ ، وخائِفٍ مَقموعٍ ، وساكِتٍ مَكعومٍ ، وداعٍ مُخلِصٍ ، وثَكلانَ موجَعٍ ، قَد أخمَلَتهُمُ التَّقِيَّةُ ، وشَمِلَتهُمُ الذِّلَّةُ ، فَهُم في بَحرٍ اُجاجٍ ، أفواهُهُم ضامِزَةٌ ، وقُلوبُهُم قَرِحَةٌ ، قَد وَعَظوا حَتّى مَلّوا ، وقُهِروا حَتّى ذَلّوا ، وقُتِلوا حَتّى قَلّوا. امام على عليهالسلام ـ بخشى از خطبه ايشان كه در آن ، از جور زمانهاش مىگويد و مردم روزگارش را به پنج گروه تقسيم مىكند و سپس به زهد (بىرغبتى به دنيا) فرا مىخواند ـ : و [معدود] مردانى باقى ماندهاند كه ياد بازگشتگاه (قيامت) ، ديدگان آنان را [بر هر حرام و ناروايى] فرو بسته است و ترس رستاخيز ، اشكهايشان را جارى ساخته است . برخى از آنان رانده و آواره شدهاند ، برخى ترسان و مقهور گشتهاند، برخى خاموشى اختيار كرده و لب فرو بستهاند، برخى مخلصانه همچنان [به حق و حقيقت [دعوت مىكنند ، برخى گريان و دردمندند و تقيّه آنها را به گمنامى كشانده و ناتوانى ، وجودشان را فرا گرفته است ، چنان كه گويى در دريايى تلخ فرو رفتهاند. دهانهايشان بسته و دلهايشان جريحهدار است . آن قدر نصيحت كردهاند كه خسته شدهاند ، و چندان مقهور [و سركوب] گشتهاند كه به خوارى و ناتوانى درافتادهاند، و چندان كشته دادهاند كه شمارشان اندك گشته است. منبع: نهج البلاغة : الخطبة 32 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 5 ح 54 ؛ مطالب السؤول : ص 32 نحوه .
فهرست دنيا و آخرت ج2 تشويق به يادآورى آخرت حديث و آيات
|