حدیث تشويق به يادآورى آخرت

عنه عليه‏السلام ـ من خُطبَةٍ يَصِفُ فيها زَمانَهُ بِالجَورِ ويُقَسِّمُ النّاسَ فيهِ خَمسَةَ أصنافٍ ، ثُمَّ يُزَهِّدُ فِي الدُّنيا ـ : وبَقِيَ رِجالٌ غَضَّ أبصارَهُم ذِكرُ المَرجِعِ ، وأراقَ دُموعَهُم خَوفُ المَحشَرِ ، فَهُم بَينَ شَريدٍ نادٍّ حديث ، وخائِفٍ مَقموعٍ حديث ، وساكِتٍ مَكعومٍ حديث ، وداعٍ مُخلِصٍ ، وثَكلانَ موجَعٍ ، قَد أخمَلَتهُمُ حديث التَّقِيَّةُ ، وشَمِلَتهُمُ الذِّلَّةُ ، فَهُم في بَحرٍ اُجاجٍ ، أفواهُهُم ضامِزَةٌ حديث ، وقُلوبُهُم قَرِحَةٌ ، قَد وَعَظوا حَتّى مَلّوا ، وقُهِروا حَتّى ذَلّوا ، وقُتِلوا حَتّى قَلّوا. حديث

امام على عليه‏السلام ـ بخشى از خطبه ايشان كه در آن ، از جور زمانه‏اش مى‏گويد و مردم روزگارش را به پنج گروه تقسيم مى‏كند و سپس به زهد (بى‏رغبتى به دنيا) فرا مى‏خواند ـ : و [معدود] مردانى باقى مانده‏اند كه ياد بازگشتگاه (قيامت) ، ديدگان آنان را [بر هر حرام و ناروايى] فرو بسته است و ترس رستاخيز ، اشك‏هايشان را جارى ساخته است .
برخى از آنان رانده و آواره شده‏اند ، برخى ترسان و مقهور گشته‏اند، برخى خاموشى اختيار كرده و لب فرو بسته‏اند، برخى مخلصانه همچنان [به حق و حقيقت [دعوت مى‏كنند ، برخى گريان و دردمندند و تقيّه آنها را به گم‏نامى كشانده و ناتوانى ، وجودشان را فرا گرفته است ، چنان كه گويى در دريايى تلخ فرو رفته‏اند. دهان‏هايشان بسته و دل‏هايشان جريحه‏دار است . آن قدر نصيحت كرده‏اند كه خسته شده‏اند ، و چندان مقهور [و سركوب] گشته‏اند كه به خوارى و ناتوانى درافتاده‏اند، و چندان كشته داده‏اند كه شمارشان اندك گشته است.

منبع: نهج البلاغة : الخطبة 32 ، بحار الأنوار : ج 78 ص 5 ح 54 ؛ مطالب السؤول : ص 32 نحوه .
فهرست دنيا و آخرت ج2 تشويق به يادآورى آخرت حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com