حدیث نهى از جدايى

الكافى ـ به نقل از مُفَضَّل ـ : شنيدم كه امام صادق عليه‏السلاممى‏فرمود : «هرگاه دو تَن از يكديگر بِبُرند ، يكى از آن دو ، مستوجب دورى [از رحمت خدا] و لعنت مى‏شود و چه بسا كه هر دوىِ آنان مستحقّ لعنت شوند» .
مُعتِّب به ايشان گفت : خدا مرا قربانت كند ! اين يك [كه از برادرش بريده است]، ستمكار است. اما ستمديده چه گناهى دارد ؟
فرمود : «زيرا برادرش را به پيوند فرا نمى‏خواند و سخن [ناخوشايند ]او را نشنيده نمى‏گيرد . شنيدم پدرم مى‏گفت : هرگاه دو تن نزاع كنند و يكى ديگرى را مغلوب اقتدار خود سازد ، [لازم است] آن ستمديده به سوى دوستش بازگردد ، و تا آن جا [كوتاه بيايد] كه به او بگويد : "اى برادر! من ستمكارم" ، تا آن كه هجران ميان خود و دوستش را برطرف سازد كه خداوند متعال ، داورى عادل است و حقّ ستمديده را از ستمكار مى‏گيرد» .