حدیث ب ـ دل به نماز سپردن
الإمام الصادق عليهالسلام : لا تَجتَمِعُ الرَّغبَةُ وَالرَّهبَةُ في قَلبٍ إلاّ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ ، فَإِذا صَلَّيتَ فَأَقبِل بِقَلبِكَ عَلَى اللّهِ عز و جل ؛ فَإِنَّهُ لَيسَ مِن عَبدٍ مُؤمِنٍ يُقبِلُ بَقَلبِهِ عَلَى اللّهِ عز و جل في صَلاتِهِ ودُعائِهِ إلاّ أقبَلَ اللّهُ عز و جل عَلَيهِ بَقُلوبِ المُؤمِنينَ إلَيهِ ، وأيَّدَهُ مَعَ مَوَدَّتِهِم إيّاهُ بِالجَنَّةِ . امام صادق عليهالسلام : هرگاه بيم و اميد در دلى جمع شود ، بهشت برايش واجب مىگردد. پسهرگاه به نماز ايستادى، با دلخود به خداوند عز و جل روى بياور؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى در نمازش با دل خود به خداوند روى نمىآورد و او را به دعا نمىخواند ، مگر آن كه خداوند عز و جل ، دلهاى مؤمنان را متوجّه او مىسازد و افزون بر دوستى آنان نسبت به او ، با بهشت [نيز ]تأييدش مىكند . منبع: كتاب من لا يحضره الفقيه : 1 / 209 / 632 ، بحار الأنوار : 84 / 260 / 59 نقلاً عن أسرار الصلاة .
فهرست دوستي در قرآن و حديث ب ـ دل به نماز سپردن حديث و آيات
|