حدیث ب ـ دل به نماز سپردن
عنه عليهالسلام : إنّي لاَُحِبُّ لِلرَّجُلِ المُؤمِنِ مِنكُم إذا قامَ في صَلاتِهِ أن يُقبِلَ بِقَلبِهِ إلَى اللّهِ تَعالى ، ولا يَشغَلَهُ بِأَمرِ الدُّنيا ؛ فَلَيسَ مِن مُؤمِنٍ يُقبِلُ بِقَلبِهِ في صَلاتِهِ إلَى اللّهِ إلاّ أقبَلَ اللّهُ إلَيهِ بِوَجهِهِ ، وأقبَلَ بِقُلوبِ المُؤمِنينَ إلَيهِ بِالمَحَبَّةِ لَهُ بَعدَ حُبِّ اللّهِ إيّاهُ . امام صادق عليهالسلام : دوست دارم كه مؤمن شما هرگاه به نماز ايستاد ، با دل خود به خداى متعال ، روى بياورد و دلش او را به امور دنيا مشغول نكند ؛ چون هيچ مؤمنى در نماز با همه قلبش به خدا روى نمىآورد ، مگر آن كه خداوندْ با وجه [كريم ]خود ، به او روى خواهد آورد و پس از آن كه خداوندْ او را دوست داشت ، دلهاى مؤمنان را نيز متوجّه او خواهد ساخت . منبع: الأمالي للمفيد: 150/7، ثوابالأعمال: 163/1 نحوهكلاهما عن إبراهيمالكرخيّ، بحار الأنوار: 84/240/24.
فهرست دوستي در قرآن و حديث ب ـ دل به نماز سپردن حديث و آيات
|
