حدیث ن ـ دارندگانِ اين صفات

الإمام الباقر عليه‏السلام : قالَ لي عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ صَلَواتُ اللّه‏ِ عَلَيهِما : يا بُنَيَّ ، اُنظُر خَمسَةً فَلا تُصاحِبهُم ، و لا تُحادِثهُم ، و لا تُرافِقهُم في طَريقٍ .
فَقُلتُ : يا أبَه مَن هُم ؟
قالَ : إيّاكَ ومُصاحَبَةَ الكَذّابِ ؛ فَإِنَّهُ بِمَنزِلَةِ السَّرابِ ؛ يُقَرِّبُ لَكَ البَعيدَ ، و يُباعِدُ لَكَ القَريبَ . و إيّاكَ ومُصاحَبَةَ الفاسِقِ ؛ فَإِنَّهُ بائِعُكَ بِاُكلَةٍ أو أقَلَّ مِن ذلِكَ . و إيّاكَ و مُصاحَبَةَ البَخيلِ ؛ فَإِنَّهُ يَخذُلُكَ في مالِهِ أحوَجَ ما تَكونُ إلَيهِ . و إيّاكَ و مُصاحَبَةَ الأَحمَقِ ؛ فَإِنَّهُ يُريدُ أن يَنفَعَكَ فَيَضُرَّكَ . و إيّاكَ و مُصاحَبَةَ القاطِعِ لِرَحِمِهِ ؛ فَإِنّي وَجَدتُهُ مَلعونا في كِتابِ اللّه‏ِ عز و جل في ثَلاثِ مَواضِعَ : قالَ اللّه‏ُ عز و جل : «فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُواْ فِى الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُواْ أَرْحَامَكُمْ * أُوْلَـئكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمَى أَبْصَـرَهُمْ » حديث و قالَ : « الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنم بَعْدِ مِيثَـقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلَـئكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ » حديث و قالَ فِي البَقَرَةِ : «الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنم بَعْدِ مِيثَـقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلَـئكَ هُمُ الْخَـسِرُونَ » حديث . حديث

امام باقر عليه‏السلام : [پدرم] على بن الحسين ـ صلوات اللّه‏ عليهما ـ به من فرمود : «پسركم ! بنگر كه با پنج تن ، نه دوستى كن ، نه هم‏سخن شو و در هيچ راهى [نيز ]با آنان همراه مشو» .
گفتم : پدر! آنان كيان‏اند ؟
فرمود : «از مصاحبت با دروغگو بپرهيز ، كه چونان سراب است . دور را برايت نزديك مى‏نماياند و نزديك را برايت دور نشان مى‏دهد . از مصاحبت با فاسق بپرهيز ، كه تو را به لقمه‏اى ـ و حتّى كمتر از آن ـ مى‏فروشد . از مصاحبت با بخيل بپرهيز ، كه تو را آن هنگام كه بيشترين نياز را به مال او دارى ، رها مى‏كند . از مصاحبت با احمق بپرهيز ، كه مى‏خواهد به تو سودى برساند ، امّا به تو زيان مى‏زند . از مصاحبت با بُرنده پيوند خويشانْ بپرهيز ، كه در سه جاى كتاب خداى عز و جل ديده‏ام كه لعنت (نفرين) شده است : «آيا اگر به قدرت رسيديد ، مى‏خواهيد در زمين ، فساد كنيد و پيوند خويشاوندى‏تان را ببُريد ؟ اينان‏اند كه خدا لعنتشان كرده است و گوش‏هايشان را كَر و چشمانشان را كور ساخته است» . نيز مى‏فرمايد : «و آنان كه پيمان خدا را پس از استوار كردنش مى‏شكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده ، مى‏گسلند و در زمين ، فساد مى‏كنند . لعنت بر آنهاست و بدفرجامى در آن سرا ، بهره ايشان» . همچنين در سوره بقره مى‏فرمايد : «كسانى كه پيمان خدا را پس از استوار كردنش مى‏شكنند و آنچه را خداوند فرمان به پيوستن آن داده ، مى‏گسلند و در زمين ، فساد مى‏كنند ، آنان ، خود ، زيانكارند» » .

منبع: الكافي : 2 / 376 / 7 و ص 641 / 7 كلاهما عن محمّد بن مسلم أو (و) أبي حمزة ، الاختصاص : 239 عن محمّد بن مسلم نحوه وكلّها عن الإمام الصادق عليه‏السلام ، تحف العقول : 279 عن الإمام زين العابدين عليه‏السلاموفيه «قال لبعض بنيه» وفيه إلى «ملعونا في كتاب اللّه‏» ؛ تاريخ دمشق : 41 / 409 عن أبي حمزة الثمالي عنه عليه‏السلام .
فهرست دوستي در قرآن و حديث ن ـ دارندگانِ اين صفات حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com