حدیث ن ـ دارندگانِ اين صفات

امام صادق عليه‏السلام : چون امير مؤمنان بر منبر بالا مى‏رفت ، مى‏فرمود : «شايسته مسلمان ، آن است كه از برادرى با سه تن بپرهيزد : بدكارِ بى‏شرم ، احمق و دروغگو .
امّا بدكارِ بى‏شرم ، رفتار خود را برايت مى‏آرايد و دوست دارد كه تو نيز چون او باشى ، در كار دين و قيامتت به تو كمك نمى‏كند و نزديك شدن به او ، مايه جفا و سخت‏دلى است و رفت و آمدش ننگى است براى تو .
امّا احمق ، تو را به خيرى راهنمايى نمى‏كند ، و گرچه خود را رنجه و خسته كند ، انتظار آن كه بدى را از تو دور كند ، از او نمى‏رود و چه بسا بخواهد به تو سودى برساند ، امّا به تو ضرر بزند ؛ پس مرگش بهتر از زندگى‏اش و خاموشى‏اش بهتر از سخن گفتنش و دورى‏اش بهتر از نزديكى‏اش است .
امّا دروغگو ، با او زندگى برايت گوارا نخواهد بود . سخنت را پيش ديگران مى‏برد و سخن ديگران را نزد تو مى‏آورد . هرگاه دروغى ببافد و آن را به سر رساند ، آن را با دروغ ديگرى همچون آن ، درمى‏پيوندد ، تا آن جا كه گاه ، سخنِ راست مى‏گويد ؛ امّا تصديقش نمى‏كنند . ميان مردم ، با دشمنى جدايى مى‏اندازد و در دل‏ها تخم كينه مى‏كارد . پس ، از خداى عز و جلبترسيد و خود را بپاييد» .