حدیث بيستم : اربعين حسينى
عطيّة العُوفي : ... فَخَرَّ [جابِرٌ] عَلَى القَبرِ مَغشِيّاً عَلَيهِ فَرَشَشتُ عَلَيهِ شَيئا مِنَ الماءِ فَأفاقَ ثُمَّ قالَ يا حُسَينُ ـ ثَلاثا ـ ثُمَّ قالَ : أحَبيبٌ لايُجيِبُ حَبيبَهُ ثُمَّ قالَ أنّى لَكَ بِالجَوابِ ... و فُرِّقَ بَينَ بَدَنِكَ و رَأسِكَ ؛ عطيّة العُوفي : . . . جابر به حالت غش روى مزار [امام حسين عليهالسلام] افتاد ؛ به صورتش آب پاشيدم ؛ به هوش آمد . آنگاه سه بار گفت : «يا حسين!» سپس گفت : «آيا دوست جواب دوستش را نمىدهد ؟» آنگاه گفت : «چگونه مىتوانى جواب دهى در حالى كه بين بدن و سرت فاصله افتاد است؟» . منبع: همان ، ج 68 ، ص 130 .
فهرست آينه يادها بيستم : اربعين حسينى حديث و آيات
|