حدیث 1 ويژگىهاى عاشق
الإمام عليّ عليهالسلام : مَن عَشِقَ شَيئا أعشى (أعمى) بَصَرَهُ ، وأمرَضَ قَلبَهُ ، فَهُوَ يَنظُرُ بِعَينٍ غَيرِ صَحيحَةٍ ، ويَسمَعُ بِاُذُنٍ غَيرِ سَميعَةٍ ، قَد خَرَقَتِ الشَّهَواتُ عَقلَهُ ، وأماتَتِ الدُّنيا قَلبَهُ ، ووَلِهَت عَلَيها نَفسُهُ ، فَهُوَ عَبدٌ لَها ولِمَن في يَدَيهِ شَيءٌ مِنها ، حَيثُما زالَت زالَ إلَيها ، وحَيثُما أقبَلَت أقبَلَ عَلَيها ، لا يَنزَجِرُ مِنَ اللّهِ بِزاجِرٍ ، ولا يَتَّعِظُ مِنهُ بِواعِظٍ ، وهُوَ يَرَى المَأخوذينَ عَلَى الغِرَّةِ . امام على عليهالسلام : هركه عاشق چيزى شود ، [آن چيز ، ]ديدهاش را كمسو (نابينا) و دلش را بيمار مىكند . در نتيجه ، او با چشمى نادرست مىنگرد و با گوشى ناشنوا مىشنود . شهوتها [پرده] خردش را دريدهاند و دنيا ، دلش را ميرانده و جانش شيفته آن شده است . پس او بنده دنيا و بنده كسى است كه از آن ، بهرهاى دارد و [دنيا ]به هر جا رفت ، او نيز مىرود و به هر سو روى آورد ، او نيز روى مىآورد . در پىِ هيچ يك از فرمانهاى بازدارنده خدا باز نمىايستد و از هيچ پند دهنده از جانب او پند نمىگيرد ، حال آن كه خود ، كسانى را كه مرگ ، بىخبر ، گرفتارشان ساخته است ، مىبيند . منبع: نهج البلاغة : الخطبة 109 .
فهرست دوستي در قرآن و حديث 1 ويژگىهاى عاشق حديث و آيات
|
