حدیث من دوستت دارم ، پس دوستدارم باش

المحجّة البيضاء ـ از وحى خداوند به داوود عليه‏السلام ـ : اى داوود! اگر آنان كه از من رويگردان شده‏اند ، مى‏دانستند كه چگونه در انتظارشان هستم و چه مهرى نسبت به آنان دارم و چه‏قدر مشتاقم كه معصيتشان را ترك كنند ، از اشتياق من مى‏مردند و در راه محبّتم ، بند از بندشان جدا مى‏شد .
اى داوود ! اين اراده من است درباره كسانى كه از من رويگردان شده‏اند . پس اراده‏ام درباره روى‏آورندگان به من ، چگونه است ؟
اى داوود ! بيشترين نياز بنده به من ، هنگامى است كه از من احساس بى نيازى كند . بيشترين مهربانى من به بنده ، هنگامى است كه از من رويگردان شود و بيشترين ارجمندى بنده‏ام نزد من ، هنگامى است كه به سوى من بازگردد .