حدیث بهترين لذّت در بهشت

تفسير العيّاشى ـ به نقل از ثُوَير ـ : امام سجّاد عليه‏السلامفرمود : چون بهشتيان به بهشت درآيند و دوست خدا به بهشت‏ها و مسكن‏هاى خود درآيد ... ، آن‏گاه ، خداى جبّار بر آنان مى‏نگرد و به آنان مى‏گويد : «اى دوستانم و اهل طاعتم و ساكنان بهشتم در جوار من! هان ! شما را از چيزى باخبر كنم كه از آنچه در آن هستيد ، بهتر است ؟» .
پس آنان مى‏گويند : پروردگارا ! چه چيز از آنچه ما در آن هستيم ، بهتر است ، حال آن كه ما در جايى هستيم كه هرچه جان‏هايمان از نعمت‏ها بخواهد و چشمانمان لذّت ببرد ، در جوار خداى كريم ، فراهم است ؟
خداوند ، پرسش خود را تكرار مى‏كند و آنان مى‏گويند : «آرى ! به ما بهتر از آنچه در آن هستيم را بنما» .
پس خداوند ـ متعال ـ مى‏گويد : «خشنودى‏ام از شما و دوستى‏ام با شما ، بهتر و بزرگ‏تر از چيزى است كه در آن هستيد» .
پس مى‏گويند : پروردگارا ! آرى ، خشنودى‏ات از ما و دوستى‏ات با ما ، براى ما بهتر و شيرين‏تر است .
آن‏گاه ، امام سجّاد عليه‏السلام اين آيه را تلاوت فرمود : «خداوند به مردان و زنان مؤمن ، باغ‏هايى وعده داده است ـ كه از زير آنها ، نهرها جارى است و در آنها ، جاودانه خواهند بود ـ و [نيز ]سراهايى پاكيزه در بهشت‏هايى جاودان . و [البته] خشنودى خدا ، بزرگ‏تر است . اين ، همان رستگارى بزرگ است» .