حدیث د ـ دوستى در راه خدا
مسند ابن حنبل عن عبادة بن الصامت : سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلىاللهعليهوآله يَحكي عَن رَبِّهِ عز و جليَقولُ : حَقَّت مَحَبَّتي لِلمُتَحابّينَ فِيَّ ، وحَقَّت مَحَبَّتي لِلمُتَباذِلينَ فِيَّ ، وحَقَّت مَحَبَّتي لِلمُتَزاوِرينَ فِيَّ . وَالمُتَحابّونَ فِي اللّهِ عَلى مَنابِرَ مِن نورٍ فِي ظِلِّ العَرشِ يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ . مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبادة بن صامت ـ : شنيدم پيامبر خدا از خداوند عز و جلنقل مىكرد كه مىفرمايد : «دوستىام با آنانكه در راه من يكديگر را دوست مىدارند ، قطعى است ؛ و دوستىام با آنان كه در راه من به يكديگر مىبخشند ، قطعى است ، و دوستىام با آنان كه در راه من به ديدار يكديگر مىروند ، قطعى است ؛ در روزى كه سايهاى جز سايه خدا نيست ، آنان كه در راه من يكديگر را دوست داشتهاند ، بر منبرهايى از نور در سايه عرش قرار دارند» . منبع: مسند ابن حنبل : 8 / 246 / 22125 و ص 252 / 22141 ، المستدرك على الصحيحين : 4 / 188 / 7316
فهرست دوستي در قرآن و حديث د ـ دوستى در راه خدا حديث و آيات
|
