حدیث آنان كه خدا دوستشان دارد
رسول اللّه صلىاللهعليهوآله : ثَلاثَةٌ يُحِبُّهُمُ اللّهُ ويَضحَكُ إلَيهِم ويَستَبشِرُ بِهِم : الَّذي إذَا انكَشَفَت فِئَةٌ قاتَلَ وَراءَها بِنَفسِهِ للّهِِ ، فَإِمّا أن يُقتَلَ وإمّا أن يَنصُرَهُ اللّهُ ويَكفِيَهُ ، فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عَبدي هذا كَيفَ صَبَرَ لي بِنَفسِهِ ! وَالَّذي لَهُ امرَأَةٌ حَسَنَةٌ وفِراشٌ لَينٌ حَسَنٌ فَيَقومُ مِنَ اللَّيلِ ، فَيَقولُ : يَذَرُ شَهوَتَهُ فَيَذكُرُني ولَو شاءَ رَقَدَ ! وَالَّذي إذا كانَ في سَفَرٍ وكانَ مَعَهُ رَكبٌ فَسَهِروا ثُمَّ هَجَعوا فَقامَ مِنَ السَّحَرِ في سَرّاءَ وضَرّاءَ . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند ، سه تن را دوست مىدارد ، به آنان لبخند مىزند و به آنان شادمان مىشود : كسى كه چون گروهى پديدار شوند ، در پىِ آن براى خدا با جان خود مىجنگد، پسيا كشته مىشود و يا خداوند يارىاش مىكند و از رنج كارزار بىنيازش مىسازد . پس مىفرمايد : «به اين بندهام بنگريد كه چگونه براى من از جان شكيبايى ورزيد» ؛ و كسى كه زنى زيبا و بسترى نرم و خوش دارد . پس شبانه از جايش برمىخيزد . آنگاه خداوند مىفرمايد : «شهوتش را مىنهد و مرا ياد مىكند ، حال آن كه اگر مىخواست ، مىخفت» ؛ و كسى كه هرگاه با گروهى همسفر گردد ، چون آنان تا پاسى از شب بيدار بمانند و سپس بخوابند ، در خوشى و ناخوشى ، سحرگاهان [براى عبادت] از خواب برخيزد . منبع: كنز العمّال : 15 / 843 / 43350 نقلاً عن المعجم الكبير والمستدرك على الصحيحين عن أبي الدرداء .
فهرست دوستي در قرآن و حديث آنان كه خدا دوستشان دارد حديث و آيات
|